کامپوزیت مناسب چه دندان هایی است؟

کامپوزیت مناسب چه دندان هایی است؟

Blog Article

نامرتب و یا کج بودن جزئی دندان ها مشروط بر اینکه که قصد انجام درمان ارتودنسی نداشته باشید.

کامپوزیت دندان به‌صورت لایه‌ای بر روی سطح دندان‌ها قرار می‌گیرد و به وسیله تابش نور مخصوص سفت می‌شود. این فرآیند نه‌تنها ظاهر دندان‌ها را بهبود می‌بخشد، بلکه می‌تواند به ترمیم و تقویت دندان‌های آسیب‌دیده نیز کمک کند.

اما وقتی پر کردن کامپوزیت تمام شد و بی حسی موضعی از بین رفت، طبیعی است که دندان حتی برای چند هفته کمی حساس باشد. در این صورت می‌توانید از خمیر دندان حساس استفاده کنید که به حل همه چیز کمک می‌کند.

لمینت و کامپوزیت دو روش متداول در زمینه ترمیم و زیبایی دندانها هستند، هرکدام ویژگی‌ها و مزایا خاص خود را دارند. در لمینت دندانها لایه‌های نازکی از مواد مختلف مانند پرسلن یا رزین را بر روی سطح ظاهری دندان قرار می‌گیرد، در حالی که کامپوزیت از مواد ترکیبی از رزین و مواد پرکننده تشکیل شده و به صورت مستقیم بر روی دندان قرار می‌گیرد.

کامپوزیت تنها می تواند نامرتبی های خفیف دندانی را برطرف کند. در صورتی که دندان های شما خیلی نامرتب باشند در ابتدا انجام ارتودنسی به شما پیشنهاد می شود.

پس از اسیدشویی، لایه‌ای از کامپوزیت بر روی دندان اعمال می‌شود. این لایه شامل ماتریس رزین و ذرات پرکننده است. دندانپزشک با کمک اپلیکاتور، مقدار کمی پلاستیک مایع یا عامل باندینگ را روی ناحیه شرایط کامپوزیت دندان اسیدشویی شده می‌مالد. دندانپزشک ممکن است مقداری فشار هوا را روی عامل باندینگ اعمال کند تا از نازک و یکنواخت بودن لایه اطمینان حاصل کند.

سفت کردن هر لایه کامپوزیت با تاباندن نور: هر لایه کامپوزیت با تاباندن نور مخصوص سفت می‌شود تا استحکام و پایداری لازم را پیدا کند.

مثال: اگر شما بخواهید ۶ دندان خود را کامپوزیت کنید، دندانپزشک می گوید که شما ۶ واحد کامپوزیت دارید.

استحکام بخشی به دندان ها: در مواردی که دندان کشیده شده باشد، کامپوزیت می‌تواند برای ترمیم و استحکام دندان مجاور استفاده شود.

آیا باندینگ کامپوزیت می تواند فاصله دندان های جلو را ببندد؟

از آنجا که ونیر کامپوزیت درمانی ضروری نیست و بیشتر جنبه زیبایی دارد، دندانپزشکان توصیه می‌کنند مادران باردار این روکش‌ها را پس از زایمان نصب کنند تا سلامتی مادر و جنین حفظ شود. کامپوزیت دندان در دوران بارداری به خودی خود ضرری ندارد، اما ممکن است حساسیت و نیاز به مسکن ایجاد کند که برای جنین مضر است.

رفع فاصله‌های کوچک میان دندان: کامپوزیت می‌تواند برای ترمیم فاصله‌های بین دندان‌ها (دندان‌های میانی) استفاده شود.

غذاهای چسبناک: غذاهای چسبناک می‌توانند به کامپوزیت‌ها آسیب بزنند و باعث جدا شدن آن‌ها از سطح دندان شوند.

کامپوزیت دندان به طور کلی بین ۵ تا ۷ سال دوام دارد. با این حال رعایت نکات مراقبتی و تغذیه‌ای پس از کامپوزیت به افزایش طول عمر آن‌ها کمک می‌کند.